Luiza Piccarreta

Luiza Piccarreta (ur. 23 kwietnia 1865 w Corato; zm. 4 marca 1947 tamże[1]) – włoska tercjarka dominikańska, mistyczka[1][2], nazywana Małą Córeczką Woli Bożej[3]. W latach 1994–2024 trwał jej proces beatyfikacyjny, wstrzymany z powodu poważnych błędów doktrynalnych znalezionych w jej pismach[4].

Miała cztery siostry. W 1874, w wieku 9 lat, przyjęła pierwszą komunię świętą. W 1883 roku, gdy miała 18 lat, została przyjęta do III Zakonu Dominikańskiego, przyjmując imię Magdalena[1]. W 1899 roku zaczęła zapisywać mistyczne doświadczenia w dzienniku[1].

W 1938 pisma Luizy Piccarrety zostały uznane za niezgodne z doktryną katolicką, oficjalnie potępione przez Święte Oficjum i wpisane na Indeks ksiąg zakazanych[5].

  1. a b c d Luisa Piccarreta [online], Fundacja Opoka, 16 lipca 2019 [dostęp 2024-02-15] (pol.), Echo Katolickie 25/2019. W artykule wykorzystano fragmenty książki Marii Rosarii del Genio „Słońce mojej woli. Luiza Piccareta. Zwykłe - niezwykłe życie włoskiej mistyczki” wydawnictwa Esprit (Kraków 2019).
  2. Walter Rachwalik, Pasyjne fenomeny mistyczne, „Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia”, 1, 2019, s. 240, 242.
  3. Wojciech Komosa, Motyw woli Bożej w Dzienniczku św. Faustyny Kowalskiej, „Studia Theologica Varsaviensia”, 57 (1), 2019, s. 140.
  4. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie :1
    BŁĄD PRZYPISÓW
  5. R. Pantanetti, sekretarz Kongregacji św. Oficjum, Decretum proscriptio Librorum, Acta Apostolicae Sedis, tom V, 13 lipca 1938, s. 318.

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search